Disiplinin Motivasyonu Zorbalaması Üzerine

Bir Düşünce

İradedeyi, istikrarı ve sağlamlığı anlatırken disiplinden bahsetmemek olmaz. Ama motivasyon zaman zaman bu anlatıda “olmasa da olur” kategorisine alınıyor. Tarifin ana malzemlerinden biri değilmiş ama arzu edersek sunumda kullanılabilirmiş gibi. Disipline kıyasla biraz daha romantik bir kavram olarak yaklaşılıyor motivasyona. 

Ben bu sınıflandırmaya katılmıyorum. Disiplin, hedefe yönelik aksiyonların birbirini takip etmesine vurgu yapıyor. Süreklilik ve devamlılığa dikkat çekiyor. Karşılaştırmalı olarak sıkça birlikte kullanılan motivasyon da, her ne kadar bu aksiyonların ilkiyle daha çok ilişkilendirilse de, aslında yine sürekliliğe dair. 

Disiplini, hedeflerine giden yolda kullanılan bir araç olarak düşünürsek, motivasyon da bu aracın yaktığı yakıt. Yeterli yakıtın yoksa, yol üzerinde durup depoyu dolduracağın noktaları bilmiyorsan ya da kullandığın yakıt uzun vadede motora zarar veriyorsa bir Porsche bile seni hedefe götüremeyecektir. Aynı, aracın motoru çalışmıyorsa ya da sistemde bir arıza varsa, deponu en iyi yakıtla doldurmanın sana yol aldıramayacağı gibi.

Kaliteli motivasyon kaynaklarını bulmak ve onları besleyebilmek, bu motivasyonun enerji sağlayacağı bir sisteme sahip olmak kadar değerli. Düşük yakıtla aracı uzun bir yolda zorluyorsan, yani uzun vadeli bir plan olarak motivasyonu göz ardı edip sırtını yalnızca disipline dayıyorsan gittiğin her kilometrede motor biraz daha hasar görüyor muhtemelen. 

Çevredeki benzincileri araştırmak için kaportadan duman çıkmaya başlamasını beklemek gerçekten iyi bir fikir mi?

İki Alıntı

1. 
   

“Yanınıza kendinizi almayacaksanız başka bir yere gitmenin de pek anlamı yok, bu yüzden her ne deneyecekseniz olduğunuz yerde de deneyebilirsiniz.”

Terapi Odasında / Susie Orbach 

2.

“…Olamazdı. Hayır, anı’ı yaşamaya alabildiğine düşkün biriydi, o kadar, aklından geçen her neşeli düşünce gibi ruhunun uzak derinliklerinden kopup gelen karanlık ürpertilere de açıktı ve onların da ötekiler gibi tadını çıkarıyordu.”

Bozkırkurdu / Hermann Hesse

Üç Soru

1. 

Uzun vade hedefimlerime en ters düşen alışkanlığım ne?

2.

En son neyi yapmak istememe rağmen erteledim?

3.

Sonrasında kendimi en dinç hissettiğim dinlenme anlarımı nasıl geçiririm?